–
Pakhuy is restless. “Not again!”, she muttered to herself. She is beyond frustrated and now on the verge of tears.
“What is the matter, dear?” her mother Fin-i gently inquired.
Pakhuy, now on the verge of tears was beyond frustrated. “Mother, the farmer took the rice grains for milling today”, she cried. Continue reading “Pakhuy”
–
Habang may natitira pa sa naghihingalong lakas-loob;
sapilitang sa mga matatamis na ngiti ikukubli ang bawat pait,
ang mga sakit na animo’y libu-libong perdible…
walang awang tumutusok sa kaibuturan. Continue reading “Ngiti”
–
Sa tuwing nais akong panawan ng lakas, sa bawat pagkakataong madalas akong igupo ng pagod at sa di iilang beses na nais kong tumungayaw ng iyak dahil sa mga samu’t-saring bagay… Continue reading “Biyaya”
